Voor menig leidinggevende is het ingewikkeld om medewerkers enthousiast mee te krijgen in ene veranderingstraject. Dit vereist namelijk inzicht in het eigen leiderschapsgedrag. In het artikel Het veranderen van leiderschapsgedrag staan tools om de persoonlijke veranderingskracht van leidinggevenden te vergroten. En hierbij wordt de metafoor van het ruiken gebruikt.
Als je mij jouw e-mailadres mailt, ontvang je het artikel Het veranderen van leiderschapsgedrag. In dit artikel een stappenplan om de verstopte neus ‘vrij’ te maken.
Een verstopte neus?Vaak maken leidinggevenden zich voorafgaand aan een verandering druk om de gevolgen. Deze druk kan er soms zelfs voor zorgen dat zij de veranderingen zelf niet aandurven of aangaan. Talloze irrationele niet kloppende gedachten (vooraf!) staan leiderschapsontwikkeling in de weg. Ze verstoppen als het ware de neus waardoor de leidinggevende niet goed ruikt wat er aan de hand is. Als gevolg daarvan kunnen zij geen reële inschatting meer kan maken van de gevolgen. In dit kader is het spreekwoord: de leidinggevende lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest van toepassing.
Zo denken leidinggevenden dat zij geliefd moeten zijn bij al hun medewerkers. Weer anderen denken dat het makkelijker is moeilijkheden en eigen verantwoordelijk te vermijden of uit de weg te gaan, dan deze onder ogen te zien. Tot slot denken leidinggevenden vaak in rampscenario’s als iets niet gaat zo als zij vinden dat het moet gaan en als er fouten worden gemaakt.
Woorden en gezegden waar de woorden geur en neus in voor komen en die gaan over belemmeringen in het leren:
– geurmakers = dwaze pronkers
– hij kijkt niet verder dan zijn neus lang is = zijn gezichtskring is zeer beperkt
– daar trok hij zijn neus voor op = dat was hem te min
– hij is neuswijs = hij is eigenwijs, waanwijs
– hij doet alsof zijn neus bloedt = hij houdt zich van de domme
– hij steekt de neus in de wind= hij is eigenwijs en trots
– hij is neuswijs = hij is eigenwijs, waanwijs
Lucht geven
De uitdaging is deze irrationele gedachten op te sporen en om te zetten in rationele gedachten. Zo kan iedere leidinggevende een fout maken. Toch? Als het geen repeterende fout is en als de leidinggevende de fout als een leermoment ziet, is deze toch nog ergens goed voor geweest. Een dergelijke gedacht geeft ‘lucht’ in het menselijke brein en het leren kan beginnen.
De uitdaging is om irrationele gedachten op te sporen en om te zetten in rationele gedachten. Er zijn drie criteria om te toetsen of een gedachte rationeel is:
– is deze gedachte gebaseerd op de objectieve werkelijkheid?
– leidt deze gedachte tot het gewenste doel of helpt dat te bereiken?
– voorkomt deze gedachte ongewenste persoonlijke gevoelens?
Als de antwoorden hierop nee zijn, dan is de gedachte irrationeel en dus weinig productief. Leidinggevenden die irrationele gedachten om kunnen zetten in rationele gedachten, gaan leren (veranderen). Mooi toch!?