Dilemma

De 31-jarige Sabina werkt nu acht jaar als sluismeester voor het Ministerie van Infrastructuur en Milieu. Ze zorgt voor een soepele afhandeling van al het scheepvaartverkeer in de wateren, door het bedienen van sluizen en het plaatsen van schutten. Haar beoordelingen zijn uitstekend, de gesprekken met leidinggevenden over het algemeen positief. Voor een 36-urige werkweek krijgt ze een salaris van 2.513 euro bruto, daarnaast krijgt ze een 13de maand. Maar omdat ze in dienst is van de overheid, heeft Sabina al vier jaar geen loonsverhoging gehad. De ambtenarensalarissen zijn namelijk sinds een aantal jaren bevroren, en dat geldt voor alle functies van diplomaat tot sluismeester. ‘Telkens komt na het zuur het zoet, maar helaas’, zegt ze teleurgesteld. ‘Ook bij de medewerkers aan de onderzijde gaat het mes erin.’

Advies

Marco Ouwehand – Abvakabo FNV

Verreweg het grootse deel van de ambtenaren doet uitvoerend werk. Deze mensen verdienen geen topsalaris, maar hoogstens een modaal inkomen. Dat zij vier jaar op de nullijn zitten, raakt hen (en hun gezinnen) direct in de portemonnee. Zij verliezen vele malen meer koopkracht dan werknemers bij bedrijven. Abvakabo FNV becijferde onlangs dat de nullijn ambtenaren zo’n 5000 tot 11.000 euro kost, afhankelijk van de salarisschaal waarin zij zijn ingedeeld. Nu dreigt de regering de lonen nog tot 2017 te bevriezen: nog meer inkomensverlies. Het spreekt haast voor zich dat daar nu een einde aan moet komen. Mensen als de sluismeester houden Nederland leefbaar en bereikbaar. Zij doen goed werk dat waardering verdient, ook in de vorm van beloning.

Jacco van den Berg – Van den Berg Training & Advies

Het steekt jou dat je salaris al jarenlang bevroren is en dat menig dame en heer die hoog in de boom zit er jaarlijks met vette bonussen ‘vandoor gaan’. Het laatste steekt mij in zijn algemeenheid zeker ook. Met jou hoop ik dat hier paal en perk aan wordt gesteld en dat De Balkenende-norm strak wordt gehanteerd en geen lege huls blijft.

In veel CAO’s wordt afgesproken dat de salarissen met de inflatiecorrectie meestijgen. De laatste jaren is dat niet overal voor 100% gebeurd waardoor de koopdracht van menig Nederlander is gedaald. En dat geldt zeker als je aan het einde van een salarisschaal zit. Geldt dat laatste ook voor jou?

Het zijn werkgevers- en werknemersorganisaties die in Nederland CAO’s afsluiten. Deze partijen zijn de afgelopen maanden weer aan ‘het polderen’ geslagen. De vakbonden eisen een loonsverhoging en werkgevers zijn hier huiverig voor. En dat geldt ook voor onze regering die, met Brussel in haar nek, voor enorme bezuinigingen kiest. Ook op ambtenarensalarissen.

Jij en ik kunnen hier als individu niet zo veel aan doen. Het is even afwachten. Als dat voor jou een weinig lonkend perspectief is, zou je intern op zoek kunnen gaan naar functies die meer betalen. Misschien moet je hiervoor een ontwikkeltraject doorlopen. Je kunt natuurlijk ook solliciteren op een functie met betere arbeidsvoorwaarden. Wellicht betaalt een Provincie, een Havenschap of een rederij meer.

Rutger Verbeet- Berenschot

Het is natuurlijk altijd zuur als een werknemer al 4 jaar op de nullijn zit. Wat het nog zuurder maakt, is het effect van een nullijn; je levert feitelijk salaris in. Immers de inflatie stijgt waardoor je minder voor je euro kunt kopen. Het meest recente inflatiecijfer staat op 3%. Het daadwerkelijke effect van de nullijn is dan ook 3% salaris inleveren.

Dat de overheid de nullijn hanteert heeft wel een reden. Binnen Europa, de EU, zijn zoals bekend afspraken gemaakt dat het financieringstekort niet meer dan 3% mag bedragen. Populair gezegd: de overheid mag maximaal maar 3% meer geld uitgeven dan dat er binnen komt. Dit is een hele opgave. Om dit te bereiken moet de overheid fors bezuinigen op haar uitgaven.  Ambtenarensalarissen komen ten laste van de overheid. Eén van de bezuinigingsmaatregelen die is genomen om het financieringstekort niet te laten oplopen is het bevriezen van de ambtenarensalarissen, het hanteren van de nullijn. Zuur voor de sluiswachter, maar de realiteit en bar weinig aan te doen. Overigens is het in het bedrijfsleven op dit moment niet veel beter. Denk maar eens aan het groot aantal faillissementen, het loonoffer bij Cap Gemini, dat uitgebreide media-aandacht heeft gekregen, en niet in de laatste plaats ook de invoering van een nullijn binnen diverse bedrijven.

Overigens zijn er ook voordelen verbonden aan de status ambtenaar. Zo is de rechtsbescherming van een ambtenaar nog steeds uitgebreider dan die van de werknemer uit de private sector en is het risico tot ontslag ook nog steeds minder dan bij werknemers uit de private sector. En mocht het tot ontslag komen, dan is de wachtgelduitkering over het algemeen beter (langer en hoger) dan een ‘gewone’ werkloosheidsuitkering. Daarnaast kennen veel overheidssectoren over het algemeen goede secundaire arbeidsvoorwaarden (verlofregelingen, pensioen etc.). Of dit allemaal op langere termijn zo blijft, valt overigens te bezien. Het huidige kabinet streeft niet alleen naar een kleine, krachtige en dienstverlenende overheid, maar ook naar een normalisering van de ambtenarenstatus, waarbij de arbeidsvoorwaarden voor ambtenaren zoveel als mogelijk gelijk worden getrokken met die in de private sector. Dit zou kunnen inhouden dat de rechtsbescherming en het risicoprofiel van een ambtenaar gaat wijzigen. Maar tegen de tijd dat de regering dit heeft gerealiseerd, is het einde van de crisis wellicht al wel in zicht.